W wieku 30 lat Augustyn został wykładowcą retoryki w Mediolanie. Tam poznał biskupa Ambrożego, znanego ze swej niezwykłej dobroci. Biskup był starszy od Augustyna o czternaście lat. Urodził się w Trewirze, w bogatej rodzinie senatorskiej. Przez ponda czterdzieści lat był kapłanem i biskupem Mediolanu. Jako doradca papieża Damazego, a także cesarzy i możnowładcow był człowiekiem niezwyhkle cenionym i popularnym.
Augustyn po przyjeździe do Mediolanu udał się do biskupa Ambrożego, by mu się pokłonić. Został dobrze przyjęty: "Boży ten człowiek przyjął mnie jak syna. I jako biskup radośnie mnie powitał w swym mieście. Pokochałem go, na razie nie jako nauczyciela prawdy, lecz człowieka, który był mi życzliwy. Uważnie, ale z niewłaściwym nastawieniem, słuchałem jego kazań głoszonych wiernym, sprawdzałem, czy jego talenty krasomówcze odpowiadają jego sławie; czy kazania są lepiej, czy gorzej wygłaszane, niż zapowiadała fama".
Trudność, której Augustyn doświadczał wcześniej w zrozumieniu Starego Testamentu, z powodu niewystępowania w jego tekstach porywającej retoryki czy wzniosłej filozofii, została rozwiązana w kazaniach Ambrożego. Dzięki niemu zrozumiał, że cały Stary Testament jest swoistą podróżą w kierunku Jezusa Chrystusa. W ten sposób otrzymał klucz, dzięki któremu mógł zrozumieć piękno, a także głębię Strego Testamentu i jedność misterium Chrystusa obecnego w historii. Odnalazł również syntezę między filozofią, rozumem i wiarą w Chrytusie - Odwiecznym Słowie, ktore stało się Ciałem.
Dzięki Ambrożemu i matce Augustyn stanął na progu radykalnego nawrócenia swego serca ku Bogu.
Źródło: Br. Paweł Zaborowski TDŚ, Święty Augustyn, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2020.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz