Kiedy w 396 r. umarł biskup Hippony Waleriusz, Augustyn został wybrany jego następcą. Bardzo poważnie podchodził do swojej misji, rozwijając się przez nieustanne studiowanie Pisma Świętego oraz tekstów chrześcijańskiej tradycji. Kilka razy w tygodniu glosił kazania, sprawował sądy, wspomagał biednych i sieroty, opiekował się chorymi, kierował formacją duchową kleru i organizowaniem męskich oraz żeńskich klasztorów. Stworzył regułę zakonną, pierwszą w Kościele Zachodnim, opierając życie wspólnotowe na bazie jedności i miłości braterskiej.
W swojej ponad 30-letniej posłudze biskupiej okazał się dobrym zarządcą diecezji, co przyniosło owoce, również w sprawach społecznych. Wiele podróżował. Miał duży wpływ na kierunki działań Kościoła katolickiego nie tylko w Afryce Północnej, ale w całym ówczesnym świecie chrześcijańskim. Walczył z rozmaitymi poglądami religijnymi czy herezjami, takimi jak manicheizm, donatyzm i pelagianizm, które stanowiły zagrożenie dla wiary w Jednego Boga bagatego w miłosierdzie.
Źródło: Br. Paweł Zaborowski TDŚ, Święty Augustyn, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2020.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz