Nawrócenie Augustyna na chrześcijaństwo było procesem długim, ale definitywnie dokonało się 15 sierpnia 386 r. Można tę datę określić jako końcowy etap dlugiej i męczącej podróży wewnętrznej. Po tej decyzji Augustyn wraz ze swoją siostrą, matką i niewielką grupą przyjaciół wyprowadził się na wieś, na północ od Mediolanu, w okolice jeziora Como, by przygotować się do pryjęcia chrztu. Tam właśnie doświadczył niespodziewanego przeżycia duchowego. Usłyszał w ogrodzie głos jakby dziecka powtarzający: "Weź to i czytaj!". Gdy otworzył Pismo Święte na przypadkowej stronicy, znalazł fragment Listu do Rzymian, mówiący o zaniechaniu ucztowania i uprawiania rozpusty oraz o "przyobleczeniu się w Chrystusa" (por. Rz 13, 13-14), co było jednoznacznym przesłaniem skierowanym do niego.
Chrzest przyjął wraz z synem Adeodatem i przyjacielem Alipiuszem w mediolańskiej katedrze, w Wigilię Paschalną, 24 kwietnia 387 r., z rąk biskupa Ambrożego. Miał wówczas 32 lata. Ponieważ przejąl ducha monastycznego oraz Pawłowego ducha podróży ewangelizacyjnych, zdecydował się na poświęcenie się służbie Bogu w Afryce.
Podczas oczekiwania na rejs we włoskiej Ostii jego matka ciężko zachorowała i wkrótce zmarła. Augustyn bardzo to przeżył. Musiał przerwać podróż, wyruszył ponownie jesienią 388 r. Dotarł do Kartaginy, a następnie do rodzinnej Tagasty. Tam wraz z przyjaciółmi założył pierwszą wspólnotę augustiańską. Potem osiedlił się w Hipponie (dzisiejsza Annaba w Algierii) z mocnym postanowieniem założenia tam klasztoru.
W 391 r., za namową biskupa Hippony Waleriusza, został wyświęcony na kapłana. Razem z kilkoma towarzyszami zaczął wieść życie monastyczne, o jakim marzył od dawna, dzieląc swój czas pomiędzy modlitwę, naukę i głoszenie słowa. Wszystko, czego pragnął, to służyć prawdzie. Dopiero z czasem odkrył powołanie do życia kapłańskiego między ludźmi.
Źródło: Br. Paweł Zaborowski TDŚ, Święty Augustyn, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2020.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz